Bloeding
Algemene informatie over bloedingen, wat je moet weten
Een bloeding ontstaat bij de beschadiging van een bloedvat. Er kunnen uiteenlopende soorten bloedingen optreden: slagaderlijke, aderlijke en kleine haarvatbloedingen, die elk zowel inwendig als uitwendig kunnen voorkomen. Bij een inwendige bloeding komt het bloed in en tussen de omringende weefsels terecht. Er ontstaat dan een blauwe plek bij onderhuidse bloedingen.Bij een slagaderlijke uitwendige bloeding ontstaat stootsgewijs, helderrood bloedverlies, terwijl bij een aderlijke bloeding het verlies gelijkmatig is, het bloed is dan meer donker gekleurd.
Een (kleine) uitwendige bloeding op de vinger
Een inwendige bloeding is van buitenaf meestal niet zichtbaar. Soms zijn er toch zichtbare tekenen die op een ernstige inwendige bloeding wijzen: de patiënt raakt in shocktoestand of er komt bloed uit bepaalde lichaamsopeningen, zoals de oren.
Hersenbloeding
Bij een hersenbloeding knapt er een bloedvat in de hersenen. Men noemt dit ook wel een beroerte. De medische term voor een hersenbloeding of beroerte is Cerebrovasculair accident, oftewel een CVA. Naast hersenbloedingen bestaan ook herseninfarcten. De gevolgen van een hersenbloeding kunnen zeer serieus zijn; verlamming, blindheid, geheugenproblemen, spasmes, epileptische aanvallen, gevoelloosheid in ledematen en op de huis, problemen met praten en eten, epilepsie, en incontinentie.
Als iemand een beroerte of hersenbloeding heeft is het van cruciaal belang om snel te handelen. Hoe sneller iemand hulp krijgt, hoe beter het herstel en hoe kleiner de schade die een hersenbloeding oplevert. Kenmerken van iemand die een hersenbloeding of beroerte heeft zijn; scheefhangende mond, onduidelijk spreken of niet meer uit de woorden kunnen komen, iemand is duizelig, verward of zelfs in paniek, een verlamde arm of been.
Bel meteen 112 als je in aanraking komt met iemand die waarschijnlijk een beroerte of hersenbloeding heeft (gehad). Kalmeer het slachtoffer en breng het slachtoffer in een comfortabele positie. Stel het slachtoffer zoveel mogelijk gerust, laat het slachtoffer zich niet inspannen, ook niet geestelijk (ga geen moeilijk gesprek voeren). Vermeld duidelijk aan de meldkamer wat de kenmerken zijn van het slachtoffer, hoe je het slachtoffer hebt aangetroffen en vermeld ook dat je denkt dat het een hersenbloeding betreft.
Vaginale bloeding
Er kunnen verschillende redenen zijn voor een vaginale bloeding. In de eerste plaats natuurlijk de (maandelijkse) menstruatie. Niet bij iedere vrouw is de menstruatie even regelmatig. De momenten, de hoeveelheid bloed en de duur van de periode kunnen soms wisselen. Ook kan bij gebruik van de pil, en zeker bij slordig gebruik van de pil, onregelmatige menstruatie (en dus onregelmatig bloedverlies) optreden.
Naast bloed uit de vagina bij menstruatie kan ook seksueel contact vaginale bloedingen veroorzaken. Een vaginale bloeding als gevolg van seksueel contact heet dan ook een contactbloeding. Bij jonge meisjes is het het zogenaamde “maagdenvlies” dat bij seksueel contact kan inscheuren en kan gaan bloeden. Overigens is het niet zo dat er altijd bloed uit de vagina komt bij de ontmaagding. Afhankelijk van de levensstijl kan het maagdenvlies al eerder ingescheurd zijn.
Inwendige Bloeding Baarmoeder / Bloedverlies Zwanger
Een vaginale bloeding kan ook optreden tijdens de zwangerschap. Dit hoeft niet altijd iets slechts te betekenen. Als het bevruchte eitje zich innestelt in de baarmoederwand kan dat licht bloedverlies veroorzaken. Bij zwangerschap zijn de baarmoeder en de baarmoederwand extra doorbloed waardoor ook makkelijker bloedingen kunnen optreden, ook na het vrijen. Tijdens de zwangerschap kan ook een ‘kleine’ menstruatie ontstaan, waardoor er wel bloed uit de vagina komt tijdens de zwangerschap.
Bij adnormaal bloedverlies uit de vagina kan er ook sprake zijn van ontstekingen, poliepen of myomen. Ook een blaasontsteking kan vaginale bloedingen tot gevolg hebben.
Bij Twijfel of Indien vaginaal bloedverlies langdurig is of gepaard gaat met pijn kunt u het beste met de huisarts contact opnemen.
Bloeding in maag-darm kanaal
Het maag-darmkanaal begint in de mond en loopt door tot aan de anus. Het is een min of meer buisvormige structuur met als belangrijkste functie het verteren van voedsel tot afzonderlijke bestanddelen die vervolgens in het lichaam kunnen worden opgenomen. Het maag-darmkanaal kan door verschillende ziekten worden getroffen. Vaak gaat dat gepaard met beschadiging van de wand van het maag-darmkanaal en de bloedvaten in deze wand. In dat geval kan een bloeding optreden. Bloedingen in het maag-darmkanaal worden onderverdeeld in bloedingen in het bovenste en bloedingen in het onderste deel van het maag-darmkanaal. Het bovenste deel van het maag-darmkanaal bestaat uit de slokdarm (oesophagus), de maag en de twaalfvingerige darm (duodenum) die net onder de maag ligt. Het onderste deel omvat dunne darm, dikke darm, rectum en anus.
Een bloeding in het bovenste deel van het maag-darmkanaal kan gepaard gaan met het overgeven van bloed, zeker bij een grote bloeding. Als er kleinere hoeveelheden bloed uit de beschadiging komen, leidt dat meestal niet tot braken. Het bloed wordt dan in de maag en darmen omgezet in een zwarte kleurstof. De ontlasting is dan pikzwart en kleverig. Dit wordt melaena genoemd. Een bloeding in het onderste deel van het maag-darmkanaal gaat niet gepaard met braken. Het bloed passeert slechts een klein deel van het darmkanaal en is dan ook gewoon rood als het in de ontlasting komt. Soms is het bloedverlies in de maag-darmkanaal zo gering dat het bloed met het oog niet zichtbaar is. Dit wordt microscopisch bloedverlies of occult bloed in de ontlasting genoemd. Door het bloedverlies kan bloedarmoede ontstaan met de bijbehorende verschijnselen als moeheid en duizeligheid.
